Poeci poświęcają jej wiersze, kolekcjonerzy i koneserzy poszukują jej unikalnych odmian, a cesarz HuejChun pisze swój traktat na temat jej gatunków.
Herbaciarnie w Chinach spełniają tę samą rolę co kawiarnie w Europie. Tam właśnie toczy się życie towarzyskie. Goście spotykają się by wspólnie pogawędzić przy zielonej herbacie.
Herbata zielona - LiCha
Dlaczego zielona? Dlatego, że zrywane są najmniejsze listki ze samych szczytów krzewów herbacianych i suszone na słońcu. Uzyskują wtedy barwę szarozieloną, dając po zaparzeniu złocisty kolor i specyficzny aromat. Gatunek zielonej herbaty pija się zwykle w lecie, jako łagodny dodatek do niektórych dań pikantnych, ale nie tylko.
Chociaż w Polsce od pewnego czasu jest dostępnych kilka odmian tradycyjnej chińskiej herbaty pozwolę sobie przedstawić kilka odmian, których niestety nie ma, ale są godne, aby o nich wspomnieć.
LongJing - Smocza herbata
Pochodzi z HangChou uważana jest za królową herbat. Ma jasny kolor i łagodny smak oraz aromat. Pije się ją w zasadzie o każdej porze.
LongSoo - Broda Smoka
Herbata o delikatnym smaku, podawana przez chińczyków szczególnie przy popołudniowych spotkaniach towarzyskich.
SuiSing - Wodna Pani
Pochodzi z Kantonu. Bardzo dobrze wpływa na organizm po upalnym wyczerpującym dniu.
SowMee - Długowieczność
Herbata podawana zwykle wiosną jako dodatek do lekkich potraw.
WunMo - Mgła Obłoków
Również bardzo ceniony gatunek herbaty przez chińczyków. Rośnie wysoko w górach w prowincji KiangSi. Jest to niestety najdroższy gatunek tradycyjnej chińskiej herbaty.
Adam Topor
---
Artykuł pochodzi z serwisu Artelis.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz